آیا تاکنون هر ۸ سیاره منظومه شمسی در یک راستا قرار گرفته اند؟
دانلود فایل: به گزارش دانلود فایل، همانطور که سیارات منظومه شمسی به دور خورشید می چرخند، گاهی اوقات تعداد کمی از آنها در آسمان در یک راستا به نظر می رسند، اما آیا تابحال هر هشت سیاره منظومه شمسی در یک خط قرار گرفته اند؟ این سوالی است که می خواهیم به آن پاسخ دهیم.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا، پاسخ این سوال بستگی به این دارد که چقدر در تعریف «هم ترازی» یا هم راستا شدن سخاوتمند باشیم.
به نقل از لایوساینس، برای شروع باید اظهار داشت که مدار سیارات همگی با درجات مختلف نسبت به استوای خورشید انحراف دارند.
آرتور کوزوسکی(Arthur Kosowsky)، اخترفیزیکدان دانشگاه پیتسبورگ، می گوید: این بدان معناست که وقتی بنظر می رسد سیارات در آسمان تراز شده اند، در واقعیت احتمالاً در یک خط مستقیم در فضای سه بعدی قرار نگرفته اند.
نیکیتا مادهانپال(Nikhita Madhanpall)، اخترفیزیکدان دانشگاه ویتز در آفریقای جنوبی، می گوید: مفهوم هم ترازی سیاره ای بیشتر به ظاهر بصری آن از نظر ما بر روی زمین مربوط می شود تا هم ترازی فیزیکی واقعی قابل توجه آنها در فضا.
مقارنه سیاره ای زمانی رخ می دهد که دو یا چند سیاره از نظر ما روی زمین نزدیک به هم قرار بگیرند. توجه به این نکته مهمست که سیارات هیچ گاه در واقعیت به هم نزدیک نمی شوند. انجمن سیاره ای اشاره می کند که حتی زمانی که دو سیاره از نظر شخصی روی زمین در کنار هم به نظر می رسند، باز هم در فضا بسیار دور از هم قرار دارند.
وین بارکهاوس(Wayne Barkhouse)، اخترفیزیکدان دانشگاه داکوتای شمالی، می گوید که تعریف این که سیارات چقدر باید نزدیک به هم به نظر برسند تا هم تراز در نظر گرفته شوند، به خوبی تعریف نشده است. هرگونه تعریفی شامل «درجات زاویه ای» می شود، روشی که ستاره شناسان بوسیله آن فاصله ظاهری بین دو جرم آسمانی را در آسمان اندازه می گیرند.
اگر فاصله دور دایره کل افق را اندازه گیری کنید، برابر با ۳۶۰ درجه خواهد بود. بگفته رصدخانه لاس کامبرس در گلتا، کالیفرنیا، برای ارائه ایده ای از بزرگی افق باید اظهار داشت که ماه کامل در این مقیاس تنها نیم درجه بنظر می رسد.
ژان میوس(Jean Meeus)، هواشناس و ستاره شناس آماتور بلژیکی، محاسبه کرده است که درونی ترین سیاره ها یعنی عطارد، زهره و زمین بطور متوسط هر ۳۹.۶ سال یک دفعه در مقیاس ۳.۶ درجه قرار می گیرند.
هم ترازی سیارات به فرصت بیشتری نیاز دارد. بگفته میئوس، هر هشت سیاره برای مثال هر ۳۹۶ میلیارد سال یک دفعه در عرض ۳.۶ درجه در یک ردیف قرار می گیرند. این بدان معناست که هیچ گاه رخ نداده و نخواهد داد که همه سیارات با هم در یک راستا قرار بگیرند برای اینکه خورشید تقریباً طی ۶ میلیارد سال آینده به یک کوتوله سفید تبدیل می شود. در ضمن این فرایند، خورشید به یک غول قرمز تبدیل می شود و اندازه آن بزرگ می شود و عطارد، زهره و احتمالاً زمین را می بلعد. بنابراین، تنها پنج سیاره در منظومه شمسی ما باقی خواهند ماند.
احتمال این که هر هشت سیاره در مقیاس یک درجه از آسمان قرار بگیرند بسیار کمتر است. بگفته میوس، این اتفاق بطور متوسط هر ۱۳.۴ تریلیون سال اتفاق می افتد و در مقایسه باید اظهار داشت که کیهان حدود ۱۳.۸ میلیارد سال سن دارد.
هم ترازی سیاره ای عملا هیچ تأثیر فیزیکی قابل توجهی بر روی زمین ندارند. تنها تأثیر آن بر زمین جلوه فوق العاده قابل مشاهده در آسمان خواهد بود. هیچ خطری از طرف زمین لرزه های تقویت شده یا هر مورد دیگری وجود ندارد. تغییر در نیروی گرانشی که زمین به سبب هم ترازی سیاره ای تجربه خواهدنمود نیز ناچیز است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب