قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی تاكید كرد
وضعیت نوآوری دركشور به نسبت بودجه كم پژوهش خوب است
به گزارش دانلود فایل قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی با اشاره به این كه در كشورهایی مثل آمریكا و كانادا به ازای هر اختراع، ۲.۸ تا ۳ میلیون دلار در زمینه تحقیقات سرمایه گذاری می شود، اظهار داشت: به نسبت بودجه خیلی كم تحقیقات در كشور، وضعیت نوآوری در كشور نه تنها بد نیست كه قابل توجه است.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا، دكتر پژمان آزادی در نشست «توسعه فناوری، تجاری سازی و تسهیم منافع» در جمع اعضای هیات علمی و محققان پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی، در تبیین اقدامات این پژوهشگاه در حوزه فناوری، اظهار نمود: بر مبنای مطالعه ای كه در زمینه دفاتر انتقال فناوری (TTO) در دنیا داشتیم، این مراكز عموما دارای سه زیربخش توسعه فناوری، ارتباط با صنعت و تجاری سازی و هم مالكیت فناوری و انتقال فناوری هستند. با پیگیری های صورت گرفته بیشتر از ۸۰ درصد این چارت را در پژوهشگاه تشكیل داده ایم و شكل گیری كامل آنرا دنبال می نماییم.
وی با بیان این كه یكی از بخش هایی كه در این عرصه كمتر روی آن كار شده، مطالعه فناوری است، اضافه كرد: بدین منظور لازم است افرادی را در پژوهشگاه داشته باشیم كه فقط پتنت ها را سرچ كنند و گروهی دیگر كه با بررسی سمت و سوی فناوری های مختلف، همكاران را راهنمایی كنند كه تكنولوژی در دنیا به كدام سمت می رود. در این حوزه، چین واحدهای عظیمی را راه انداخته تا محققان و صنعتش را راهنمایی كنند كه متناسب با روند تحولات فناوری، مسیرشان را اصلاح كنند. ایجاد چنین مركزی در این پژوهشگاه هم كاملا ضروریست.
قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی با بیان این كه در زمینه مطالعات امكان سنجی كسب و كار، فعالیتهای خوبی در پژوهشگاه اقدام شده و قراردادهایی با همكاری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای امكان سنجی فناوری های مختلف به سفارش دستگاه های مختلف در دست اجراست، تصریح كرد: البته اتكای ما الزاما بر امكان سنجی فناوری ها نیست؛ بلكه جلب همكاری بخش خصوصی را هم دنبال می نماییم.
ایشان در ادامه در پاسخ به این سؤال كه منظور از طرح های فناورانه چیست، اظهار نمود: هر پژوهشی كه به محصولی می رسد كه محقق ادعا دارد قابل تجاری سازی و ورود به بازار است، فناوری است و در مقابل، مطالعات پایه كه مقاله محور هستند، در شمول طرح های فناورانه قرار نمی گیرند. البته تحقیقات محصول محوری هم در پژوهشگاه انجام می شوند كه با عنایت به این كه جزو مأموریت های ذاتی پژوهشگاه هستند یا سفارش دهنده دولتی و مطالبه حاكمیتی هستند، مطالعات امكان سنجی در مورد آنها ملاك نیست و در این فرایند وارد نمی شوند.
آزادی با اشاره به اهمیت وجود دستورالعمل های مشخص و متناسب با توسعه فناوری، اظهار داشت: بر مبنای نیاز پژوهشگاه و شرایط موجود، تدوین آئین نامه در بعضی زمینه ها را پیشنهاد می دهیم كه یكی از آنها آئین نامه تسهیم منافع است كه بعد از تصویب نهایی، اجرا می گردد.
وی افزود: مبحث دیگری كه در بحث ارتباط با صنعت و تجاری سازی مطرح است، نظارت دقیق بر روند اجرای طرح های فناورانه است كه با پیگیری هایی كه در این راستا انجام داده ایم، امكان ثبت تمام قراردادهای پژوهشگاه در سامانه كنكورد كه بیس اینترنتی دارد، فراهم گشته است. مزیت این سامانه این است كه با ورود اطلاعات، تمام زمان بندی های طرح ها چه تعهدات ما و چه تعهدات شركتها در آن مشخص شده و با نزدیك شدن به پایان مهلت انجام تعهدات آلارم هایی هم می دهد.
قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی با اشاره به شركت مستمر پژوهشگاه در نمایشگاه های مختلف بر لزوم توجه بیشتر از پیش به مقوله ترویج فناوری تصریح كرد و اظهار داشت: باید فعالیت در حوزه ترویج فناوری را كه در مواردی می تواند مقدمه تجاری سازی فناوری های ما هم باشد، در پژوهشگاه توسعه دهیم. در حوزه مالكیت فناوری هم اقدامات قابل توجهی صورت گرفته كه البته در بحث ارزیابی و ارزش گذاری فناوری كه امر بسیار پیچیده ای بوده و وابستگی زیادی به بازار دارد، باید كارهای بیشتری صورت گیرد.
آزادی با اشاره به اهمیت بحث حفاظت از فناوری، اظهار داشت: باید پیش از ثبت اختراع و هرگونه افشای اطلاعات، به خوبی ابعاد مختلف مسئله را بررسی نموده و در انتشار مقاله و اعلام جزئیات طرح ها در كنفرانس ها با دقت و اصولی عمل نماییم.
قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی در ادامه با بیان این كه امروزه در دانشگاه ها و مراكز پژوهشی دنیا بیشتر از درآمدزایی به اثربخشی طرح ها توجه می شود، اظهار نمود: بر اساس گزارش انجمن دانشگاه های آمریكا، طی سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵ با انتقال فناوری از دانشگاه ها به صنعت بالغ بر ۱.۳ تریلیون دلار به جامعه كمك شده و ۵۹۱ میلیارد دلار به تولید ناخالص ملی آمریكا افزوده شده است.
وی افزود: در سایه این ارتباط و انتقال فناوری، ۱۱ هزار استارتاپ جدید شكل گرفته، ۴.۳ میلیون شغل جدید بوجود آمده و ۳۸۰ هزار مورد افشای اختراع صورت گرفته كه ۸۸ هزار مورد ثبت پتنت را به دنبال داشته است.
آزادی تصریح كرد: ارتباط دانشگاه و صنعت در آمریكا از سال ۱۹۸۰ به تولید ۲۰۰ محصول دارویی جدید هم منجر گردیده است.
به قول آزادی، تنها در سال ۲۰۱۷ بالغ بر ۶۸ میلیارد دلار برای تحقیقات (نه حقوق محققان بلكه مستقیما برای تحقیقات) هزینه شده كه به شكل گیری هزار و ۸۰ استارتاپ و افشای ۲۴ هزار اختراع منجر شده كه البته ۱۵ هزار مورد برای ثبت، فایل شده اند و نهایتا هفت هزار اختراع به ثبت نهایی رسیده اند. این تحقیقات نهایتا به هفت هزار و ۸۰۰ لایسنس و عرضه ۷۵۵ محصول در سال مالی ۲۰۱۷ منجر شده اند.
قائم مقام فناوری پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی در ادامه با اشاره به سرمایه گذاری عظیمی كه در كشورهای پیشرفته در بخش تحقیقات و فناوری صورت می گیرد، اظهار داشت: به ازای هر اختراع در آمریكا، ۲.۸ میلیون دلار، كانادا، سه میلیون دلار، اتحادیه اروپا، ۳.۸ میلیون دلار و در كشوری مثل شیلی ۱.۱ میلیون دلار صرف می شود؛ این در شرایطی است كه در خوشبینانه ترین حالت ۲۵ درصد این نوآوری ها به مرحله عقد قرارداد و انتقال فناوری می رسند و در نهایت سه درصد اختراعات به بازار می رسند. این مسئله نشان داده است كه برای رسیدن به یك محصول قابل عرضه در بازار چه سرمایه گذاری سنگینی لازم است و كشورهای صنعتی با اختصاص بودجه ای عظیم به بخش تحقیقات خود تا چه حد امكان بیشتری برای رسیدن به اختراعات قابل تجاری سازی در مقایسه با كشورهایی مثل ایران دارند.
آزادی خاطرنشان كرد: بر این اساس به نظر می آید وضعیت ما در حوزه نوآوری به نسبت بودجه ای كه در كشور به بخش پژوهش اختصاص می یابد، خوب است.
وی ضمن پاسخ به سوالاتی در مورد سیاست های تجاری سازی و توسعه فناوری در پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی در مورد نحوه تسهیم منافع و سهم مجری و محققان طرح ها از فروش و رویالتی دستاوردهای فناورانه محققان پژوهشگاه كه به بخش خصوصی واگذار و تجاری سازی می شوند، توضیحاتی عرضه داد.
به قول قائم مقام پژوهشگاه بیوتكنولوژی كشاورزی، بر مبنای آئین نامه تسهیم منافع كه بعد از تصویب نهایی مبنای عمل قرار می گیرد، اگر بودجه طرح های واگذارشده توسط پژوهشگاه تأمین شده باشد، سهم محققان از رویالتی فناوری انتقال یافته تا سقف ۲۰۰ میلیون تومان، ۲۵ درصد است كه با افزایش این رقم كاسته می شود و البته به ازای هر ۱۰ درصد تأمین هزینه پروژه از خارج پژوهشگاه ۴.۵ درصد بر سهم محققان از رویالتی افزوده می شود، به صورتی كه اگر ۱۰۰ درصد بودجه یك طرح توسط محقق تأمین شده باشد، در صورت انتقال فناوری و تجاری سازی طرح از جانب بخش خصوصی تا ۷۰ درصد رویالتی دریافت شده به محقق تعلق خواهد گرفت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب