ساخت فیلتری گیاهی كه می تواند آلاینده های خودرو ها را جذب نماید
دانلود فایل: البرز پژوهشگران پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران موفق به ساخت نانوفیلترهای تصفیه هوا با بهره گیری از نانوالیاف سلولزی زیست تخریبپذیر شدند. این نانوفیلترها قابل استفاده در خودرو ها نیز هستند.
این طرح توسط دکتر مهدی جنوبی دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با همکاری سیما سپهوند دانشجوی دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اجرائی شده است.
سپهوند در گفت و گو با ایسنا، درباب این طرح اظهار داشت: امروزه یکی از با اهمیت ترین مسائل زیست محیطی در ایران مشکل آلودگی هوا است. در حقیقت، آلودگی موجود در هوا یکی از با اهمیت ترین عوامل تهدید کننده سلامت انسان و محیط زیست است. آلودگی هوا شامل ذرات معلق و گازهای گلخانه ای است و دی اکسیدکربن یکی از بزرگترین اثرات گلخانه ای روی زمین بشمار می رود بطوریکه بیش از ۷۵ درصد کل انتشار گازهای گلخانه ای را در سرتاسر جهان را پوشش می دهد و به سبب سمی بودن تأثیر زیادی بر محیط زیست دارد.
وی افزود: در دهه اخیر، یکی از روش های مؤثر برای کاهش آلودگی هوا، استفاده از فیلترهای حاصل از نانوالیاف مصنوعی بوده است. برای ساخت این نوع فیلترها از پلیمرهای سنتزی بر پایه مواد پلیمری مانند پلیاتیلن، پلیآمید، پلی استایرن، پلیپروپیلن و الیاف شیشه که بصورت شیمیایی سنتز شده اند استفاده میشود. اما عیب عمده این نوع فیلترها، زیست تخریبپذیرنبودن آنهاست برای اینکه پلیمرهای حاصل از نفت بسیار پایدار هستند و بطور طبیعی گرفتار تخریب نمیشوند که این عامل موجب آلودگی بیشتر محیطزیست بعد از دفع می شود.
سپهوند اشاره کرد: بنا بر این توسعه استفاده از یک ماده جدید در ساخت فیلترهای هوا که نه فقط سازگار با محیط زیست باشد بلکه قابلیت تجدیدپذیری را نیز داشته باشد، نیاز حیاتی است
وی با اعلان اینکه سلولز فراوانترین ترکیب آلی از توده زیستی است، اضافه کرد: این ماده قابل دسترس در مقیاس های میکرومتر و نانومتر، ارزان، با دانسیته کم، توانائی تشکیل ساختار شبکه ای و از همه مهمتر زیست تخریب پذیر است و نسبت به سایر مواد زیستی دارای اهمیت و جایگاه خاصی است و میت واند جایگزین نانوالیاف مصنوعی برای ساخت فیلترهای هوا شود. بنا بر این هدف از این پژوهش، ساخت فیلترهای نانویی برای جذب دیاکسیدکربن و ذرات معلق موجود در هوا با بهره گیری از نانوالیاف سلولز بود.
سپهوند اظهار نمود: بمنظور افزایش و بهبود عملکرد جذب دی اکسیدکربن و ذرات معلق، نانوالیاف سلولز با بهره گیری از فتالیمید که حاوی گروه های آمینی بود اصلاح گردید. لازم به ذکر است که برای نخستین بار از نانو الیاف سلولزی به روش فریز درایر برای ساخت فیلترهای نانویی استفاده شد. نانوفیلترهای حاصل از نانوالیاف سلولزی شامل خالص و اصلاح نشده بمنظور جذب ذرات معلق هوا مورد ارزیابی قرار گرفتند و با فیلتر موجود در بازار مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جذب ذرات معلق در هوا مربوط به نانوفیلترهای حاصل از نانوالیاف سلولزی اصلاح شده با فتالیمید ۱.۵ درصد (۹۹.۹۵ درصد) بود و پایین ترین میزان جذب ذرات معلق مربوط به فیلتر موجود در بازار (۷۶.۶۶ درصد) بود. برای اینکه گروه های فعال هیدروکسیل در سطح و همین طور سطح ویژه زیاد نانوالیاف سلولز منجر به افزایش راندمان جذب دیاکسیدکربن و ذرات معلق هوا می شود.
وی در آخر اظهار داشت: همچنین، نانوفیلترهای حاصل از نانوالیاف سلولز به سبب قطر منافذ و ضخامت کم، دارای افت فشار کمتری نسبت به فیلتر مقایسه شده بودند. به طوریکه، میزان افت فشار در آنها کمتر از استاندارد DOE بود. در صورتیکه در فیلتر مقایسه شده بالاتر از استاندار DOE بود.
منبع: دانلود فایل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب