پیشی گرفتن ایران در شهرنشینی نسبت به متوسط دنیا
به گزارش دانلود فایل به اعتقاد محققان، توسعه شهرها و شهرنشینی و افزایش گاز CO۲ از مهم ترین علل تغییر اقلیم است که بر مبنای آمارها تا سال ۲۰۳۰، ۶۰ درصد از جمعیت دنیا شهرنشین خواهند شد و این در شرایطی است که بر مبنای آخرین آمارها در سال ۹۵، ۷۲ درصد از جمعیت کشور شهرنشینی را اختیار کردند.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا، دکتر عباس استاد تقی زاده، مدیر گروه و عضو هیات علمی دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیست و ششمین نشست از مجموع جلسات ماهیانه گفت و شنود با عنوان "شهر سازگار با تغییر اقلیم: چالش ها و راهکارها" که به صورت آنلاین برگزار شد، تغییر اقلیم را شبکه پیچیده ای از عوامل اقتصادی، اجتماعی، جهانی شدن و توسعه شهرنشینی دانست که مخاطراتی را بوجود آورده است.
وی مهم ترین مبحث در تغییر اقلیم را ایجاد "جزایر گرمایی" در شهرها دانست و اظهار نمود: مبحث تغییر اقلیم و اثرات آن بر روی شهرها ۲۰۰ سال پیش از سوی دانشمند انگلیسی عنوان شد و اعلام نمود به علت افزایش سطحی که در شهرها ایجاد می شود، نه به علت اقلیم، بلکه به علت ایجاد "جزایر گرمایی" میزان دمای شهرها نسبت به روستاها بالاتر است.
تقی زاده، توسعه شهرها و رشد و افزایش شهرنشینی را از عوامل دیگر تغییر اقلیم نام برد و خاطرنشان کرد: برای نخستین بار در دنیا در سال ۲۰۰۸، ۵۰ درصد از جمعیت دنیا (نیمی از جمعیت کشورهای دنیا) در شهرها زندگی می کردند و پیشبینی می شود این میزان تا سال ۲۰۳۰ به ۶۰ درصد خواهد رسید و این در شرایطی است که بر مبنای آخرین آمار نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ میزان شهرنشینی در ایران ۷۲ درصد است که این عدد نشاندهنده آن است که از آمارهای متوسط جهانی در زمینه شهرنشینی جلوتر هستیم.
وی افزود: در کنار این وضعیت شهرنشینی، تا سال ۲۰۵۰ تعداد ۲.۵ میلیارد نفر به جمعیت دنیا اضافه خواهد شد و بر مبنای دیدگاه تغییر اقلیم، ۴۰ درصد گازهای گلخانه ای ساخته شده در شهرها بنا بر دلایلی چون توسعه حمل و نقل شهری و سیستم های گرمایشی است.
توسعه شهر و شهرنشینی
مدیر گروه و عضو هیات علمی دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه شهرها خطرات جدی در حوزه تغییر اقلیم ایجاد می کنند، ضمن آنکه صدمه پذیرتر هستند، خاطرنشان کرد: در سال ۲۰۱۰ نقشه جهانی تولید کلی CO۲ در دنیا به تفکیک کشورها ترسیم شد که بر مبنای آن رابطه منطقی میان صنعتی شدن و میزان تولید CO۲ وجود دارد، به این معنا هر چقدر شهرها صنعتی تر شوند، تولید این گاز گلخانه ای بیشتر است.
تقی زاده با اشاره به اینکه رابطه ای میان صنعتی شدن و شهرنشینی هم وجود دارد، خاطرنشان کرد: بر طبق این نقشه جهانی ایران یکی از کشورهای تولیدکننده گاز CO۲ است که به علت فروش نفت و همینطور تبدیل شدن ایران به کشور درحال توسعه است.
وی افزود: در کنار این نقشه جهانی اتفاق دیگری رخ داد که بسیار گول زننده است، چون که بعضی از اوقات نقشه ذیل را عرضه می دهد که در آن میزان تولید گاز گلخانه ای CO۲ بر مبنای جمعیت را نشان داده است که مشاهده می شود کشورهایی مانند امریکا در وضعیت قرمز قرار دارد یعنی میزان تولید گاز CO۲ بعنوان عامل اصلی تغییر اقلیم در این کشور زیاد است.
وی افزود: ولی کشورهایی مانند هند و چین که عمده تولید CO۲ را دارند، وضعیت بهتری دارند چون جمعیت بیشتری را دارند؛ چون که وقتی سرانه تولید CO۲ بر حسب جمعیت محاسبه میشود، به علت جمعیت زیادی که این کشورها دارند، وضعیت بهتر خواهد شد.
تقی زاده با تکیه بر این که باید حواسمان باشد که مواردی را تحلیل می نماییم، افزود: دو استراتژی مهم برای کاهش اثرات تغییر اقلیم " Mitigation (کاهش عوامل ایجاد کننده تغییر اقلیم)"، از راه استفاده بیشتر از انرژی های تجدیدپذیر و "سازگاری" وجود دارد.
وی افزود: همانطور که تغییر اقلیم در طول دهه ها بوجود آمده است، اگر از همین امروز آغاز نماییم، اثرات آن در دهه های آینده بروز خواهد نمود.
تقی زاده اقداماتی نظیر ایجاد جنگل های طبیعی و مصنوعی، تغییرات در کاربری اراضی و اقدامات در جهت افزایش سازگاری را همچون نگاههای سازگاری با محیط زیست نام برد و خاطرنشان کرد: در کنار این دو استراتژی مهم، رویکرد "حفظ منابع طبیعی" چون آب، خاک و معادن و همینطور سرمایه های دریایی برای ما مهم می باشد، چون اکوسیستم یک مجموعه در همه پیچیده شبکه ای است که ایجاد تغییر و دستکاری در هر کدام از آنها بر روی سایر اجزای این مجموعه اثرگذار می باشد.
راهبردهای سازگاری با محیط زیست
مدیر گروه و دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با طرح این سوال که استراتژی کشور برای سازگاری با محیط زیست چیست، به انجام مطالعاتی در این حوزه در این دانشگاه اشاره نمود و اظهار داشت: نتایج این مطالعات یک ماه قبل در یکی از مجلات دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر گردید که در آن ۵ استراتژی اصلی برای جامعه ایرانی پیشنهاد کردیم.
وی "آموزش های عمومی"، "مشارکت"، "فعالیت های میان بخشی"، "توسعه حاکمیت و مدیریت تغییر اقلیم" و "توسعه مکانیزم حفاظت از منابع طبیعی" را استراتژی های پنجگانه کشور در زمینه سازگاری با محیط زیست عنوان نمود و خاطرنشان کرد: هدف این مطالعات شناخت تعاریف و مفهوم شهرهای سازگار با تغییر اقلیم، تعیین مؤلفه های شهرهای سازگار، شناخت حیطه های شهرهای سازگار با تغییر اقلیم و شناخت چالش های تحقق شهرهای سازگار بوده است که برای این منظور ۶ هزار سند علمی مورد مطالعه قرار گرفت و از این تعداد ۲۷۴ سند برای ادامه این مطالعات انتخاب گردید.
وی با اشاره به اینکه در این مطالعات به ۱۸ تعریف در زمینه شهرهای سازگار با تغییر اقلیم دست یافتیم، افزود: در نهایت به این تعریف شهر سازگار با تغییر اقلیم رسیدیم که "سازگار شهر با تغییر اقلیم عبارت است از توانایی شهر در ثبات، پایداری، توانمندی، بهره وری، انعطاف پذیری و دگرگونی در مقابل تغییر اقلیم از راه استفاده بهینه از منابع و ظرفیت سازی و فرصت سازی".
این محقق حوزه تغییر اقلیم در حوزه سلامت، "آموزش محوری"، "اقتصاد کم کربن"، "مدیریت غیر متمرکز"، "نوآوری"، "دانش محوری"، "مشارکت ذی نفعان"، "مدیریت مؤثر منابع" و "آینده نگری" را از خصوصیت های شهر سازگار با تغییر اقلیم دانست.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه در این حوزه راهکارهای دهگانه پیشنهاد شده است، اظهار داشت: بر مبنای نتایجی که از این مطالعات به دست آمد، ۱۰ راهکار برای تحقق شهرهای سازگار عرضه کردیم که به این شرح است:
آموزش و اطلاع رسانی
سیاست گذاری
توسعه تحقیقات و پژوهش
برنامه ریزی و اجرا
پایش، ارزیابی و ارزشیابی
راهکارهای اجتماعی-فرهنگی
راهکارهای اقتصادی
راهکارهای سلامت
راهکارهای معماری
اقدامات زیست محیطی.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب